Romana Skatulska-Krawczyk (ur. 1935) – członkini i zawodniczka Aeroklubu Warszawskiego, spadochroniarka, instruktorka spadochronowa, kilkukrotna rekordzistka świata. zawodniczka Aeroklubu Warszawskiego, reprezentantka Polski w spadochroniarstwie.
Swoja przygodę ze skakaniem ze spadochronem rozpoczęła w 1953 roku, w wieku 17 lat. Pierwszy raz skoczyła z ciekawości i od tej chwili już nie rozstawała się ze spadochronem. Była członkinią spadochronowej kadry narodowej i pierwszą spadochronową mistrzynią Polski (1956). 16 marca 1957 roku wraz z Marią Wojtkowską jako pierwsze kobiety w kraju otrzymały tytuły mistrzyń sportu w spadochroniarstwie. Ustanowiła dziewięć rekordów Polski, z których dwa uznane zostały za rekordy świata. Startowała w wielu zawodach, uczestniczyła w ustanawianiu kobiecych rekordów grupowych na celność lądowania i z dużych wysokości oraz w skokach nocnych.
Jako instruktorka Romana Skatulska wyszkoliła wielu skoczków spadochronowych, w tym kadrę wojskową. Uczestniczyła w wielu pokazach lotniczych np. 8 września 1957 roku na lotnisku Warszawa-Babice, podczas Święta Lotnictwa Polskiego wraz z Antoniną Chmielarczyk i Ryszardem Kosiną, wykonali skok z wysokości 1300 m z opóźnieniem 15 s.
Romana Skatulska-Krawczyk oddała ponad trzysta skoków. Wśród nich znalazły się dwa, którymi ustanowiła nowe rekordy Polski i świata. 13 czerwca 1958 roku wraz z Witoldem Traczem ustanowili 2 rekordy z wysokości 8170 m. 9 października tego roku wraz z Marią Wojtkowską i Elżbietą Makos, ustanowiła rekord świata w skoku grupowym z samolotu CSS-12, z natychmiastowym otwarciem spadochronu, z wysokości 8290 m. Jeden z jej rekordów, szczególnie niebezpieczny i brawurowy, nadal nie został pobity. 30 października 1958 roku wraz z Witoldem Traczem i Marią Wojtkowską Romana Sktatulska wykonała skok nocny na okrągłym spadochronie z wysokości niemal 8 tys. metrów.
Dla wielu dzisiejszych spadochroniarek i spadochroniarzy Romana Skatulska pozostaje niedoścignionym wzorem i wspaniałą inspiracją.
