Z żalem i smutkiem informujemy o odejściu Lidii Pazio, jednej z najwyżej utytułowanych lotniczek sportowych, wszechstronnej pilotki i instruktorki , pracownicy lotnictwa sportowego i gospodarczego, która w Aeroklubie Warszawskim pełniła funkcję szefa wyszkolenia.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w dniu 16 marca o godz. 13:30 na cmentarzu Północnym (Wólka Węglowa) w domu pogrzebowym sala B.
***
Lidia Pazio urodziła się 6 lutego 1933 r. w Łodzi. Szkolenie lotnicze rozpoczęła w 1951 r., a już w 1952 ukończyła kurs instruktorski w Jeżowie Sudeckim. Rok później rozpoczęła szkolenie na samolotach, zdobyła licencję turystyczną, a po dalszych szkoleniach w 1960 r. uzyskała 1 klasę pilota sportowego i uprawnienia instruktora samolotowego. Wkrótce zdobywa kolejne uprawnienia do lotów na samolotach wielosilnikowych, według przyrządów i agrolotniczych.
Podjęła pracę zawodową w lotnictwie sportowym, początkowo jako instruktor w szkołach szybowcowych Żar i Jeżów Sudecki, jako instruktor samolotowy i kierownik wyszkolenia w Aeroklubie Warszawskim. Do 1974 r. realizowała bardzo szeroki zakres szkolenia – zarówno w lotach żaglowych, termicznych, przelotach , akrobacji, jak i grupowych. Szkoliła grupy lotniczego przysposobienia wojskowego i oficerów lotnictwa (w tym obecnych generałów Mirosława Hermaszewskiego i Romana Harmoza). Była uczestniczką wielu krajowych i międzynarodowych zawodów szybowcowych i samolotowych oraz mistrzostw Polski. Ustanawiała rekordy Polski i świata na szybowcach w wysokości absolutnej i przewyższaniu -8950 m.
W 1974 r rozpoczęła pracę w Zakładzie Usług Agrolotniczych PZL Warszawa Okęcie. Była instruktorem w szkole pilotów agrolotniczych w Kętrzynie. Wykonywała loty dla rolnictwa i przeciwpożarowe. Pełniła obowiązki kierownika leśnych baz pożarowych i okresowo pełniła obowiązki szefa pilotów ZUA . Prowadziła tez szkolenie doskonalące pilotów w lotach grupowych i IFR, wielokrotnie latała jako lider grupy samolotów przelatujących do Afryki i z powrotem. Przeleciała 23 razy Morze Śródziemne i 9 razy nad Saharą. Na kontraktach zagranicznych pełniła obowiązki kierownika kilku baz roboczych w Sudanie, Tunezji czy NRD. Na emeryturę przeszła w 1991.
Jej nalot ogólny to 8370 godz. na 23 typach szybowców i 23 typach samolotów w tym 2800 godzin jako instruktor.
Po przejściu na emeryturę Lidia Pazio nadal prowadziła wykłady i zajęcia metodyczne na kursach dla kandydatów dla instruktorów w kilku aeroklubach regionalnych. W latach 1991-95 wykonywała społecznie obowiązki instruktora w Górskiej Szkole Szybowcowej Żar k/Żywca. Tu między innymi prowadziła loty szkolne z kandydatami na instruktorów i w nauce pilotażu wg przyrządów oraz w lotach żaglowych, termicznych, zboczowych i falowych.
Od 33 lat była członkiem Warszawskiego Klubu Seniorów Lotnictwa, uczestnicząc we wszystkich uroczystościach klubowych i organizacji imprez wewnętrznych.
Odznaczenia: Brązowy Krzyż zasługi 14.09.1967, srebrna, złota i diamentowa odznaka szybowcowa 1962, Mistrz Sportu 1962, Brąz i Srebrny medal za zasługi dla obronności 66/69, Medal za zasługi dla Aeroklubu 1972, Błękitne Skrzydła 2011, Medal za zasługi dla pożarnictwa 2011.
Zmarła 1 marca 2022 roku.
