Wprowadzone w 2009 roku unijne przepisy mówią o tym, że za nadzór nad stałym i wysokim poziomem zdatności do lotu odpowiedzialny jest właściciel statku powietrznego lub jego dzierżawca (zarówno użytkownik indywidualny, jak i działający w systemie ATO). Te same przepisy umożliwiają jednak wybór wygodnego rozwiązania: czasochłonny i odpowiedzialny obowiązek utrzymania maszyny lotniczej w idealnej gotowości do lotu można zlecić profesjonalnej organizacji.